In de cao of een andere bedrijfsregeling kunnen afspraken staan over arbeidstijdverkorting (ATV) of arbeidsduurverkorting (ADV). 

ADV en ATV zijn in de jaren tachtig in het leven geroepen om de hoge werkloosheid terug te dringen: het beschikbare werk zou hiermee over een groter aantal personen kunnen worden verdeeld. Veel medewerkers hebben zo een aantal extra vrije dagen gekregen. Tegenwoordig worden deze regelingen meer ingezet om de veiligheid, gezondheid en productiviteit van werknemers te vergroten.

Op deze pagina

verschil tussen adv en atv

Het verschil tussen arbeidsduurverkorting (ADV) en arbeidstijdverkorting (ATV) is de manier waarop de medewerker zijn vrije uren kan opnemen. 

Bij arbeidsduurverkorting werkt hij wekelijks meer dan de afgesproken hoeveelheid arbeidsuren. Die extra gewerkte uren kan hij op een later moment opnemen als verlof. Als je medewerker ziek is, bouwt hij geen ADV-uren op.

Bij arbeidstijdverkorting kan de medewerker een aantal roostervrije dagen per jaar opnemen. Vaak bepaalt het bedrijf op welke dag, middag of ochtend werknemers deze vrije tijd moeten opnemen. In andere gevallen worden deze dagen of dagdelen vastgesteld in overleg tussen de medewerker en de werkgever.

verschil met vakantiedagen

Vakantiedagen zijn een wettelijk recht. Maar ADV/ATV is een afspraak tussen de werkgever en de medewerker. Omdat ADV/ATV niet wettelijk is vastgelegd, wordt het meestal in de cao geregeld. Het is ook mogelijk dat het in een bedrijfsregeling is vastgelegd. De ondernemingsraad heeft dan instemmingsrecht. Is er geen speciale regeling, dan wordt vaak aangesloten bij de regels die binnen het bedrijf gelden voor het opnemen van vakantie.

 

Een receptioniste heeft een arbeidsovereenkomst waarin staat dat ze 38 uur per week moet werken. In werkelijkheid werkt ze 40 uur per week. Dan bouwt ze wekelijks twee adv-uren op. Iedere vier weken bouwt ze zo een verlofdag op.