bij de toekomst van werk draait het om het volgen van je passie.

De afgelopen feestdagen moest ik denken aan een aantal van mijn voorvaderen. Mijn overgrootvader was een niet onverdienstelijk schilder van stillevens, zijn neef deed vooral landschappen. Mijn grootvader schilderde als tiener al geweldig mooie reclameposters en ook mijn eigen vader tekent en schildert dat het een lieve lust is. In hun tijd, het industriële tijdperk, was het echter niet de bedoeling deze talenten te etaleren. De genoemde overgrootvader en zijn neef dienden bijna hun halve leven in het leger, mijn grootvader was huisschilder en arbeidstherapeut. Mijn vader is de enige die van zijn passie deels zijn beroep heeft gemaakt, en dan nog met flinke inzet en dito tegenwerking.

Download het whitepaper 'Focus op Groeikracht' om nog verder in de toekomst van de arbeidsmarkt te duiken.

"nog steeds worden capaciteiten van mensen onvoldoende benut en aangewakkerd"

lees wat menno schrijft over

• passie
• groeikracht

passie

Hoe hadden ze het anders moeten doen? Ze konden hun werk niet op een blog zetten of via internet verkopen. Ze konden niet via sociale media contact leggen met vakgenoten en zo samen optrekken. Hun wereld was onmetelijk klein vergeleken bij hoe wij die nu ervaren. Er restte hen niet veel meer dan zich te voegen naar het systeem en een flink deel van hun eigenlijke kwaliteiten weg te stoppen.

Ondanks al onze verworvenheden blijken we in deze 21ste eeuw helaas nog steeds slecht in staat om binnen organisaties ons volledig potentieel te ontwikkelen op een manier die we als prettig ervaren. Nog steeds worden capaciteiten van mensen onvoldoende benut en aangewakkerd. In nagenoeg elk onderzoek geeft slechts een minderheid van de werknemers aan zich ten volle gepassioneerd en verbonden te voelen in het werk. Tegelijk blijkt dat hoe meer vrijheid werknemers krijgen, hoe meer passie ze kwijt kunnen in het werk. Collega auteur en onderzoeker John Hagel weet dat goed onder woorden te brengen: “Passie is iets anders dan dat men het werk draaglijk vindt. Het is een proces waarbij mensen in contact komen met wat ze werkelijk belangrijk vinden in hun leven en datgene zonder angst nastreven, gemotiveerd door de mogelijkheden en vrijheden voor persoonlijke ontwikkeling. Dat betekent vaak dat zij welke regel dan ook negeren die hen in de weg staat om hun potentieel te bereiken. Uiteindelijk dienen we onze passies te verbinden met ons beroep om zo onze volledige potentie aan te boren.” Dit noemen we ook wel ‘groeikracht’.

groeikracht

Wellicht vraag je je af hoe je dan die groeikracht aanboort. Hierbij een aantal tips die je wellicht op weg kunnen helpen.

1. falen en weer opstaan

Vaak denken we dat als we ergens aan beginnen, dat we dat koste wat het kost moeten afmaken, of het nou een succes is of niet. Ik kom regelmatig mensen tegen die tegen beter weten in, aan een project aan het trekken zijn. Het vooruitzicht om te falen weerhoudt deze mensen, wier kwaliteiten en energie ergens anders wellicht juist erg gewenst zijn, ervan de doodlopende weg te verlaten. Je kunt deze valkuil ontwijken door regelmatig de voortgang van de projecten waar je aan werkt te evalueren. Levert je bijdrage nog echt wat op? Heeft het project eigenlijk wel zin? Zou je passie ergens anders beter tot zijn recht komen? Dit zijn lastige vragen, maar juist daarom zijn ze van belang.

2. slimmer en sneller werken en leren

Het digitale tijdperk zorgt ervoor dat de tijd tussen actie en reactie steeds korter wordt. Om relevant
te blijven in dit tijdperk dient je kennis meer dan ooit up-to-date te zijn. De kennis die je op deed
tijdens je opleiding of management-development programma is niets of nauwelijks nog wat waard, en vertrouwen op de informatiebronnen van weleer voldoet vaak ook niet. Waarom acht weken wachten tot het nieuwe nummer van een vakblad verschijnt of tot iemand de website van het blad heeft bijgewerkt als je ook ’s ochtend het voor jou relevante vaknieuws in je Twitter-feeds kunt lezen?

Met je team zou je een aantal malen per jaar een zogenaamde ‘hack-dag’ kunnen organiseren. Het idee is om een dag lang gezamenlijk een uitdaging waar de organisatie voor staat te lijf te gaan. Je kunt samen een nieuwe dienstverlening ontwerpen, manieren bedenken om slimmer samen te werken, een plan van aanpak maken om kosten te reduceren, de productielijn verbeteren, et cetera. Iedereen die niet per se nodig is om de organisatie draaiende te houden doet mee. En nodig waar mogelijk ook mensen van buiten de organisatie uit, zoals klanten, leveranciers en wellicht zelfs familieleden van de werknemers. Verdeel iedereen in groepjes en laat elk groepje een presentatie geven waarin een oplossing aangedragen wordt voor één van de benoemde uitdagingen. Maak aan het eind een samenvatting van de ideeën en zorg dat je eindigt met een stuk of drie daadwerkelijk uit te voeren plannen, met een bijbehorende verantwoordelijke of aanjager. Kom hier op de eerstvolgende hack-dag ook op terug. Vier de successen, door bijvoorbeeld één keer per jaar tien procent van de inkomsten die uit een hack zijn voortgekomen te besteden aan iets geks of leuks.

"passievolle mensen focussen op datgene waarin ze de meeste toegevoegde waarde kunnen leveren"

3. focus op de essentie

Het kenmerk van passievolle mensen is in mijn ervaring dat zij enorm goed weten te focussen op
datgene wat ze het beste kunnen en waarin ze dus de meeste toegevoegde waarde kunnen leveren. Als je niet meer ‘alles’ kunt doen, gaat het erom om datgene te doen wat je het beste kunt, wat je het meeste plezier geeft en wat het meeste bijdraagt aan het realiseren van je doel. Het boek 'The 80/20 Principle' van Richard Koch helpt je bij het vinden van de juiste balans. Centraal staat het bekende ‘Pareto-principe’: grofweg 20 procent van je inzet zorgt voor 80 procent van het resultaat. De andere 80 procent houdt je wel druk, maar levert uiteindelijk nauwelijks een bijdrage aan het resultaat en je welbevinden. 

Bij de beantwoording van dit soort vragen moet men in het achterhoofd houden dat de buitenwereld slimmer is dan welke organisatie dan ook. Zonder technologie zullen we in de traditionele organisaties, die gebouwd zijn in het pre-internettijdperk, nooit in staat zijn om relevant te blijven. Dit vraagt om werknemers die begrijpen dat het gebruik van technologie een steeds belangrijker onderdeel wordt van hun functie. Tegelijk vraagt het ook om leiders die ervoor zorgen dat hun werknemers met de best mogelijke middelen worden uitgerust. Maar daarnaast mogen we niet vergeten dat het gebruiken van al die beschikbare technologie geen doel op zich is, maar een middel. De focus op innovatie en voortdurend leren moet centraal staan. Dat lukt het best in een transparante omgeving, waar duidelijk is wat iedereen doet, waar de kwaliteiten liggen, hoe verschillende projecten lopen en wat de individuele en teamdoelstellingen zijn. Alleen dan kunnen passie, creativiteit en kennis floreren.

Geïnteresseerd in verdere verdieping? Download het whitepaper ‘Focus op Groeikracht’.

Lees hier meer artikelen van externe experts.